Bazı yabancı dillerde karşılaşılan nesnelerin eril veya dişil olması, güzel türkçemizde olmadığını düşündüğümüz bir kavramdır. Hatta böyle yabancı dilleri öğrenen arkadaşlarımız ve yakınlarımızın canını sıkan "sapık bunlar! kravatın da cinsiyeti mi olurmuş?" gibi tepkiler vermesine yol açan bir durumdur. (bkz: almanca) (bkz: fransızca ) (bkz: rusça)
Halbuki cümlelerimizin gizli öznesi gibi nesnelerimizin de gizli cinsiyeti bulunmaktadır. Biz sadece, pratik olduğumuzdan ötürü artikel gibi dandik işlerle uğraşmamaktayız. Ama bu sizi yanıltmamalıdır. Söylediklerimi bir kaç örnekle açıklayayım:
Türkçe'de nesneler tekil halde dişil durumdadır.
Ör:
"-ne olmuş bu kaleme?"
"-ne var ki?"
"-amına koymuşsun"
Ör-2:
(kapı çarpar)
"-hay amına koyiim senin gibi kapı"
ya da "hay sikiim senin gibi kapıyı"
Nesneler çoğul halde eril durumdadır.
Ör:
"-naapmışsın walkmanime? ne hale gelmiş bik bik bik..."
"-yeter be walkmenler siksin seni"
Gördüğünüz gibi 'walkmanler' eril hale geldi.
Bunların yanında Türkçe'de başka bir dilde rastlamadığım (elbette başka bir dilde de bulunabilir) sahipliğin erilliği ve dişilliği vardır.
Bunu da böyle bir örnekle açıklayabiliriz:
sahipler kibar/resmi konuşmada nötrdür: "onun bilgisayarı"
Az kibar/sinirli konuşmada erildir: "eşşoğlueşşeğin bilgisayarı" //gördüğünüz gibi sahip eril oldu
Kaba/çok sinirli konuşmada dişildir: "siktiğimin/amına koduğumun bilgisayarı" //sahip dişildir.
